Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Γράμμα στους γονείς μας.

Για εσάς που ζησατε την εισβολή σαν παιδιά και έφηβοι
και τώρα βιωνετε τούτες τις μέρες τόση αγωνία
ως οικογενειάρχες, έχετε όχι μόνο το σεβασμό
αλλα τη βαθιά μας αγάπη.
Θα σταθούμε στη γη που μας γέννησε και με
μεράκι θα πλασουμε απο την αρχη τα όνειρα μας.
Πως αλλιώς, αναγεννιεται το χώμα του νησιού μας
αδιάκοπα απ τον ιδρώτα και το δάκρυ σας.

Υ.γ. Νιώθω πως είμαι μακριά...πάλι.