Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Μετραω μερες!!!

Πρώτα απ όλα...Καλή Χρονιά! 
..καλό 13 με ένα μεγάλο χαμόγελο.
Κοιτώ την ημερομηνία της τελευταίας ανάρτησης
και ξαφνιαζομαι για το ποσο γρηγορα κυλάει ο χρονος.
Αυτούς τους μήνες είπα στον εαυτό μου πως είναι 
ο καιρός που πρέπει να μαθω τις λεξεις τουτου
του τόπου και τη νοοτροπια των ανθρωπων του.
Τη Γλώσσα και το Λόγο.





















Και όπως γυρνούσα τις σελίδες του λεξικού
τριγυρνούσα μες τις γειτονιες.
Συλλαβιζα και ταυτοχρονα χανόμουν μες τα στενα.

Δοκιμαζα να μιλησω στην καινουργια γλωσσα, όπως
δοκιμαζα τα φαγητα με τα μπαχαρια οπως ακουγα τις μουσικες
οπως εμπαινα στις συνηθειες.
Ηθελα να γνωρισω για να μπορεσω να αγαπησω.
Ανεβηκα ουρανοξυστες...

και διεσχισα την ερημο.
"Αυτο που κανει ομορφη την ερημο ειναι οτι
καπου κρυβει ενα πηγαδι" Μικρος Πριγκιπας.














Και απλα αφέθηκα κρατώντας 
το τιμόνι του ποδηλατου...και ειναι ομορφα...













Ματιες..στιγμες..ανασες που τις νιωθω 
ολοδικες μου









Παρολα αυτα η καρδια της καρδιας μου ηταν 
στραμμενη στη θαλασσα και στη σκεψη πως 
απεναντι ειναι η Ελλαδα.Και ηταν δυο στιγμες
που με αγγιξαν και θελω να τις μοιραστω.

...Καθομουν μια μερα στο σταθμο των τρενων και 
επιασα την κουβεντα στα εβραικα με την εβραια
γιαγια διπλα μου. Καποια στιγμη δεν καταλαβαινα
τι με ρωταγε και μου λεει στα γαλλικα "ποιες
γλωσσες ξερεις να μιλησουμε;"
Αγγλικα απαντησα αυθορμητα και κομπιαζω
λιγο με τη σκεψη που να ξερει ελληνικα η 
γιαγια τωρα εδω και συνεχιζω και Ελληνικα.
-Ελληνικα!!! Ηξερα...ξεχασα! και αρχισε με
συγκινηση να λεει οτι γεννηθηκε και μεγαλωσε
στην Πολη με Ελληνες γειτονες που αγαπουσε 
παρα πολυ.Συγκινηθηκε η γιαγια προσπαθωντας
να περιγραψει τη γειτονια της τοτε και τις
ομορφιες της Κωνσταντινουπολης και εγω
γεμισα νοσταλγια εκεινη τη μερα.

Η αλλη μου στιγμουλα ηταν οταν αργα καποιο
απογευμα βολταροντας ακουσα μια γνωριμη
μελωδια.Μια παρεα παιδιων με 2 κιθαρες και
ενα ακκορντεον τραγουδουσαν στα εβραικα 
το "τανγκο της νεφελης" της Αλεξιου.
Συγκινηθηκα.
Ποτε μου δεν το χα να σε ξαναβρω στην ξενιτεια,
Ελλαδα.

Μετραω μερες γιατι θα ερθω Αθηνα για μια βδομαδα.
Ανυπομονω οσο δεν μπορω να περιγραψω