οταν μικρη πρωτοδιαβασα διπλα απο μια εικονα της
Παναγιας το "Παραμυθία" νομιζα πως ερχεται τα
βραδια και λεει παραμυθια...
μετα απο αρκετα χρονια εμαθα οτι παραμυθία παει να
πει παρηγορια...
και μετα απο καποια αλλα χρονια ενιωθα πως και η
πρωτη ερμηνεια,η παιδικη ισχυει...
να ερχεσαι να μας χαιδευεις το κεφαλακι στον υπνο
και να μας ψυθιριζεις οτι εχει αναγκη η καρδια του
καθενος μας στα καταβαθα...
Mανα εισαι μπορεις αλλοιως?
(οι φωτογραφιες ειναι για σενα
εις την πλωρη η Παναγια του Μαχαιρα στην Κυπρο :) )
και ενα ποιημα που μου θυμιζει πια μια ψυχη
Θεσσαλονικια που νιωθω πως κρατα οτι με πονα
να χαιρομαι ανεμελα τις στιγμες μου,
...γι αυτο σου λεω ευχαριστω :)
Ολες οι εκονες Σου στην Κυπρο,Παναγια μου,
Δοξαζω το ονομα Σου και την Χαριν ΣουΑγιες,
προσκυνητες και τιμημενες.
Και η Κυκκωτισσα η Βασιλισσα
Κι η Τρικουκκιωτισσα,κι η Τροοδιτισσα
Ολες πολυχαρες,πανεμορφες και αξιες Σου.
Μα τουτη η εικονα Σου στο Μαχαιρα,
Με το μεγαλο σοβαρο κεφαλομαντηλο,
Τα ματια τα συλλοισμενα και θλιμμενα,
και το υφος το πολλα παρακαλεστικο
Προς τον Υιον Σου,Θυμιζει μου,
Δοξαζω το ονομα Σου και τη Χαρη Σου,
Μανα Λυσιωτισσα να ικετευει
Για το υγιοκα της τον αγνοοουμενο,
και μαχαιρωνει την καρδια μου.