Κοριτσάκι μου,
θέλω νὰ σοῦ φέρω τὰ φαναράκια τῶν κρίνων
νὰ σοῦ φέγγουν τὸν ὕπνο σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω ἕνα περιβολάκι
ζωγραφισμένο μὲ λουλουδόσκονη
πάνω στὸ φτερὸ μιᾶς πεταλούδας
νὰ σεργιανάει τὸ γαλανὸ ὄνειρό σου.

Θέλω νὰ σοῦ φέρω
ἕνα σταυρουλάκι αὐγινὸ φῶς
δυὸ ἀχτίνες σταυρωτὲς ἀπὸ τοὺς στίχους μου
νὰ σοῦ ξορκίζουν τὸ κακὸ
νὰ σοῦ φωτᾶνε μὴ σκοντάψεις.

Άνοιξε τα παράθυρα
Να δεις τον κόσμο ανθισμένο
Μ’ όλες τις παπαρούνες του αίματός μας
- να μάθεις να χαμογελάς.

"..και τρέμει ο κόσμος τόσο που θέλεις να σκουντήσεις

τον αγκώνα κάποιου φίλου για ν΄ακούσεις μαζί του,

ή τον αγκώνα μιας πέτρας για ν ακούσει και κείνη

να μοιραστείς τη χαρά σου."

"...ώσπου να να νιώσει,

μπαίνοντας ίσα στον ουρανό,

ν αχνίζει το φεγγάρι στον κόρφο του,

ώσπου να κλάψει μια νύχτα από αγάπη για όλο τον κόσμο."

Εἶναι νὰ γίνεις

ὅ,τι ζητάει ἡ εὐτυχία τοῦ κόσμου,

εἶναι νὰ φτιάχνεις,

κοριτσάκι,τὴν εὐτυχία τοῦ κόσμου.

Ἄλλη χαρὰ δὲν εἶναι πιὸ μεγάλη ἀπ᾿ τὴ χαρὰ ποὺ δίνεις.
Νὰ τὸ θυμᾶσαι, κοριτσάκι.

Ρίτσος Γ.

μου κανε εντυπωση πως σε τουτη την εικονα
στην Τηνο,που συνηθως οποιος παει ειναι στα
γονατα απ το πονο, γραφει πανω με ομορφα
γλυκα γραμματα...

Ευαγγελιζου Γη Χαρα Μεγαλη

παραξενα και απιθανα και ατελειωτα ομορφος
τουτος ο Θεος μαλλον...που σαν θελησεις να κανεις ενα
βημα να Τον ψαξεις συνειδητοποιεις πως Εκεινος πρωτος
σε καταδιωκει,απ το πρωτο κλαμα σου σε τουτη τη γη.

ψες πριν κοιμηθω κοιταξα στο συναξαρι ποιοι γιορταζουν
σημερα...

Χρυσάνθου καὶ Δαρείας Μαρτύρων,
τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Κλαυδίου, Ἰλαρίας, Ἰάσονος, Μαύρου,
Παγχαρίου Μάρτυρος, Διοδώρου καὶ Μαριανοὺ Ἱερομαρτύρων,
Μαρίας πριγκίπισσας, Ἰννοκεντίου Θαυματουργοῦ,
Δημητρίου Νεομάρτυρα, Νικολάου Νεομάρτυρα,

Σύναξη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς,
ἐν Σμόλενκ Ρωσίας



...της Τρυφερης

κανε το αγγιγμα,την αγκαλια και το χαδι σου α ι σ θ η τ α
οσο αντεχει η καρδια
και δυο φορες απ οτι διψαμε

...ζητιανευω

Πάνε μέρες να γράψω...
Αρχισα καποια στιγμη να γραφω για μια βολτα στο χωριο...

αλλά έμεινε στα πρόχειρα...

και μετα για μια μονοήμερη εκδρομη που τυλιξε την καρδια...

με γλυκο της γιαγιας κοντα στο τζακι...
αν ακους, ...σ ευχαριστω!

κι ύστερα ηρθαν 3 μερες στην Αθηνα...
και ετυχε να βρεθω μ ενα φιλαρακι στο κελλακι του γεροντα
Πορφυριου,(πρωτη φορα τυγχαινε να παω)
Μολις μπηκα μεσα μια κυρια μου λεει..ζητα του οτι θες,σ ακουει
και μου δωσε ενα εικονακι του που πισω εγραφε...
"ο Χριστος ειναι φιλος μας...το φωναζει υμεις φιλοι μου εστε.
Θελω να με βλεπετε δικο σας,φιλο σας,να μ αγκαλιαζετε,
να με αισθανεστε στη ψυχη σας..."

*την ευχη δεν τη γραφω μηπως και δεν βγει... :)
**φωτογραφιες απο κει δεν εχω,ξεχασα τα καλωδια στην αθηνα

Μετά εφημερευα μερα παρα μερα...και αυριο εφημερια.
Απλα ειπα σημερα πως πρεπει να γραψω,ειναι επειγον.
Σμιγω τις παλαμες και ερχομαι μπροστα στην καρδια σου
να ζητιανεψω ευχουλες.

Ενα αγορακι 15 χρονων,πηγε την προηγουμενη τριτη σχολειο...

Πονεσε το κεφαλι,ενιωσε μουδιασμα στα χερια και καλεσαν

οι καθηγητες το ασθενοφορο...ηρθε στο νοσοκομειο τετραπληγικο

και σε απνοια.Ισχαιμικο αγγειακο εγκεφαλικο επεισοδιο η διαγνωση.

(και πως να το εξηγησουν στη μανουλα του...?)

Ειναι στην εντατικη αυτες τις μερες το παιδι, τετραπηγικο,

συνδεδεμενο με τον αναπνευστηρα και εχει πληρη επιγνωση της

καταστασης του...επικοινωνει με την οικογενεια του και εμας

με κινησεις των ματιων και ανοιγοκλεισιμο βλεφαρων.

Πες ευχουλα αν θες...για κεινον και τη μανα του,

δεν εχουν σημασια τα ονοματα...

ξερει η Αγαπη.

Ενα βραδυ εφημεριας ημουν πανω στην κλινικη κατα τις 4

το πρωι και περασα απ την εντατικη να δω αν κοιμαται.

Ηταν η μανουλα του στην ακρη του δωματιου καθοταν και

εκλαιγε...οποτε περνω απο κει την βλεπω να τον χαιδευει ή

να καθεται ησυχα στην γωνια.

Ξαφνιαστηκα που την ειδα και τετοια ωρα.

Ψυθιρισα ενα γεια,καθισα διπλα της και αφησα το χερι

στη πλατη να τη χαιδευω ησυχα

-νομιζεις θα γινει καλα?

-νομιζω πως κανενας στ αληθεια δεν ξερει

-ξερεις ειναι πολυ καλο παιδι

........................................................

Δεν μπορω να την νιωσω,ετσι αισθανομαι...και ουτε να τη ξαλαφρωσω.

Ειχα ακουσει καποτε πως οταν νιωθουμε οτι δεν μας αγγιζουν

τα ανθρωπινα χαδια και η παρηγορια φιλων ειναι γιατι μας

κρατα στην αγκαλια της η Παναγια και μας γλυκαινει Εκεινη...

μακαρι

...

Ηταν το ευαγγελιο του παραλυτου σημερα