πως να κρυφτεις απ τα παιδια,ετσι κι αλλιως τα ξερουν ολα...
και μας κοιταζουν με ματια σαν κι αυτα,
ζουμε μεσα σ ενα ονειρο που τριζει
Παιδιατρικη...και πιανω τον εαυτο μου βλεποντας
το κοριτσακι που ειχα να παρουσιασω στον επιμελητη,
να σκεφτομαι εμενα μικρη.
Τοτε,όταν πηγαινα στο παιδιατρο κοιτουσα ολα εκεινα
τα γλωσσοπίεστρα που ειχε μεσα σ ενα βαζακι και ηθελα πολυ
να χα ενα.Ντρεπομουν να ζητησω και εμενα παντα με το θελω...
Χρονια μετα κοιτωντας το κοριτσακι στο κρεβατι
και τα γλωσσοπίεστρα στην τσεπη
εβγαλα 2 και τ αφησα στην ακρη του κρεβατιου ησυχα.
Τα κοιτα, με κοιτα, χαμογελα και τα κρυβει
κατω απο τα ποδαρακια της...
Ηρθε ο επιμελητης,αρχισε η επισκεψη,περασε αρκετη ωρα
και ξαφνικα νιωθω στο χερι ενα χαδι,
ηρθε το κοριτσακι να πει ευχαριστω
στο μικρο τιποτα ξενο που αφησα
μ ενα ολοδικο της εγκαρδιο χαδι και χαμογελο
για να τρεξει μετα πισω στο κρεβατακι της.
ειδα προχτες το χερακι ενος τετραχρονου κοριτσιου
με κιτρινα μαλλακια,ν αγγιζει απαλα την πλατη της θειας του
σαν το κρατουσε αγκαλια..και αγγιξε την καρδια μου...
ενος ολοκληρος κοσμος η ψυχη των παιδιων που χαιρονται,πονανε,
απολαμβανουν,ανταποδιδουν αγαπη ακριβως οπως ενας "μεγαλος"...
ισως και λιγο πιο πολυ, γι αυτο ας μην τα ποναμε
...ετσι κι αλλιως τα ξερουν ολα
και το πιο πιθανον να τα χουν ολα,
ν αξιζουν το Ολον και το απεραντα Ομορφο
οπως ολοι μας και το παιδι που χουμε στην καρδια